အိပ္မက္ ၅၀
ေအာင္ဒင္
ဧၿပီ ၁၊ ၂၀၁၃
(၁)
အိမ္အမိုးေပၚမွာ… ႏွင္း
လမ္းမေပၚမွာ …ႏွင္း
ပါတ္ဝန္းက်င္ကသစ္ပင္ေတြေပၚမွာ…ႏွင္း
ျဖဴေသာႏွင္းတို႕၊ ဟင္းလင္းျပင္မွ
ျပိဳဆင္းက်သက္၊ ဒီမနက္မွာ… ၊
အလကၤာကို၊ ရင္မွာၾကိဳးတုပ္
ကၾကိဳးရုပ္တေစၦ
“ခ်စ္သူေရ”… လို႕
ဆို႕နင့္ေၾကကြဲ၊ မေခၚရဲခက္
ေဖာ္ကြဲလက္နဲ႕၊ သက္မဲ့နာရီ
ရာသီတံခါး၊ ေသာ့ခတ္ထားရဲ့
အႏွစ္ငါးဆယ္ ျပည့္ခဲ့ျပီ… ၊
ဆုလာဒ္ေလလား၊ က်ိန္စာလား
ၾကည္ႏူးဖို႕ေရာက္ခဲ့တာလား
ေၾကကြဲဖို႕လူျဖစ္လာသလား
နားခိုရာထက္၊ ရွက္ေသာႏွင္းဆီ
ပန္းပလီလား၊ ႏြမ္းမည္လားကြယ္
မုသားေစာင္းၾကိဳး၊ ႏိႈးခတ္ပူေဇာ္
ေႂကြေသာ္ခဏ၊ ေနေပ်ာ္ၾကခဲ့
“မာန” မည္ေသာ၊ “ေလာက”ကဗ်ာ
ကာလမေရြး၊ သီေႂကြးႏိုင္ေစ… ၊
(၂)
အံ့ဩမိရဲ့
ဒီ ဖရိုဖရဲ ကိုယ္ခနၶာၾကီး
အလြမ္းေတြြ မႏိုင္ရင္ကာဖိဆီးလို႕
ဒီေလာက္ထိ အသက္ရွင္သန္ခဲ့ပံု…၊
လူ႕သမိုင္းရဲ့
အေကာင္းအဆိုးအႏွစ္ငါးဆယ္
ရခဲ့သမွ်ကိုို တြယ္ဖက္တပ္မက္
အေဖာ္မဲ့မဲ့ ျဖတ္သန္းႏိုင္ခဲ့ပံု…၊
တစ္ကိုယ္ထဲ
ဆိုခဲ့တဲ့သီခ်င္း
ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ
ငိုျငီးခဲ့တဲ့စကား
ႏွလုံးသားမွာ၊ ခိုင္မာထုဆစ္
အိပ္မက္ေတြ အျမဲအသစ္ျဖစ္ခဲ့ပံု…၊
ခ်စ္ခင္သူနည္းနည္းကို
ပိုျပီးတန္ဘိုးထားတတ္
မုန္းသူနဲ႕ မုန္းၾကသူေတြကို
ဥေပကၡာျပဳ ေရွာင္က်ဥ္တတ္
ဘာမွမျမဲဘူးဆိုတဲ့ အနိစၥတရားကို
ထပ္ခါထပ္ခါ သင္ၾကားနာက်င္ခဲ့ရပံု…၊
ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးေနတာပါ
ဘဝစာမ်က္ႏွာဆိုတာ
မလွပရင္ေတာင္မွ
ဖ်က္ပစ္ဖို႕၊ ျပင္ပစ္ဖို႕မလို
လက္ေရးလွလွနဲ႕အစားထိုးဖို႕မလို
ကိုယ့္အရွိတရားနဲ႕ကိုယ္ရပ္တည္ရဲခဲ့ပံု… ၊
(၃)
သီခ်င္းေတြက ညေလကိုခိုစီး
ဝမ္းနည္းစကားကို ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ဆိုညီးေနၾက
“အစဥ္အလာကို ရိုေသတတ္ရင္
အဆုံးအမကို နာခံတတ္ရင္
ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ ရႊံ႕မစင္ႏိုင္ဘူး”… တဲ့
ဦးေခါင္းတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ့ ညြတ္ျခင္းပံုျပင္
ရာဇဝင္အိုိုရဲ့ ဂီတ
ေသြးေၾကာထဲက မာနကိုထိပါးေနသပ…၊
ကိုယ္ခနၶာကို
အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ထိန္းလို႕
နာရီလက္တံေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့
လူတစ္စုပိုင္တဲ့ ဆည္းဆာမွာ
အရွိန္အဝါ၊ အာဏာနဲ႕ အေရာင္အေသြးတို႕ေတာက္ပ
ငါ့မွာေတာ့ ဘဝသီခ်င္းကို ဆားမပါပဲနဲ႕ေသာက္ရ
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္မွာ
ရြက္ေျခာက္ေႂကြသံကအစ
ဆူညံခါးသီးလွပါေပါ.့..၊
ခြင့္လႊတ္လိုက္ၾက
တစ္ဆယ္႕ရွစ္ရာစုအေသြးအသားနဲ႕ လူေတြ
ဆံပင္ျဖဴျဖဴကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းေရတြက္
မ်က္ေျဖလကၤာကို အသက္ရွည္ေဆးလိုခ်စ္မက္
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ မ်က္ႏွာသစ္မယ္တဲ့
ထမင္းသိုးတစ္ထုပ္လို စြန္႕ပစ္ခဲ့ၾက
ရင္ခုန္သံအေဟာင္းနဲ႕အတူ ကေနပါေစ... ၊
ရဲရဲၾကီးခ်ဥ္းကပ္လာတဲ့
ဘဝတစ္ခုရဲ့ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မ်ားမွာ
အားလုံးကိုေပးဆက္
ခ်စ္သူ႕ရဲ့လက္မ်ား
ခစားဖက္ေပြ႕၊ မေန႕တစ္ေန႕ကလို
ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း
ယံုၾကည္ရင့္ၾကက္ျခင္း
ဟင္းလင္းျပင္မွ၊ ဘဝတံခါး
ညမ်ားရွည္ၾကာဦးေတာ့မယ္… ၊
(၄)
အခ်စ္ေတြဆုံးသြားမွာကို စိုးလြန္းလို႕
အခ်စ္ဆုံးလို႕ေတာင္မေခၚရက္ပါဘူးကြယ္…လို႕
ပထမဆုံးခ်စ္သူကို ခြၽဲခဲ့ဘူး
ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလဲ ေျပာခဲ့ဖူး
အခုေတာ့လဲ
ေနာက္ဆုံးခ်စ္သူကိုပဲ ရဲရဲခ်စ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္… ၊
အေဝးေကာင္းကင္မွာ
အုပ္ဖြဲ႕ပ်ံသန္းလာတဲ့ ငွက္ေတြ
ငါ့အေပၚ အလြမ္းေတြၾကဲခ်… ၊
အခ်စ္ေရ
တို႕အတူေနၾကပါစို႕
ညေနခင္းတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေတးသံကေလးေတြသာတုံး
အခ်ိန္အခါတံတိုင္းရဲ့ေနာက္မွာ အမုန္းအိပ္ေပ်ာ္ေနရဲ့
႐ူးသြပ္တဲ့ ပန္းမ်ားရဲ့ရာဇဝင္
မိႈင္းမိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ေသြးပ်က္ရင္ျပင္
တို႕…ေကာင္းကင္ၾကီးက စိတ္မခ်ရဘူးမဟုတ္လား …၊။
(မိမိ၏ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၈ ရက္ေန႕တြင္က်ေရာက္ေသာ အႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ေမြးေန႕သို႕)
Comments