Dr. DamaPiya (ITBMU) - Articles


လူငယ္မ်ားပညာေရးႏွင့္ မီဒီယာမ်ား၏အခန္းက႑
ေဒါက္တာဓမၼပိယ (ITBMU)
မတ္လ ၂၁၊ ၂၀၁၃



ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖဳိးတုိးတက္ေနေသာ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္အတူ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ဖို႔  ႏုိင္င့ံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ား အတူပူးေပါင္း၍ အားသြန္ခြန္စိုက္ ေဆာင္ရြက္္ေနခ်ိန္၀ယ္ … ။ လူငယ္ လူရြယ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ၊ ျပည္သားအမ်ားစုဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ တိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၌ ပါ၀င္ပူးေပါင္း လာမွု အသိစိတ္ဓာတ္မ်ား နည္းပါးေနေသးေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ေနရ၍ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အားမလုိအားမရ ျဖစ္ေနမိတယ္။ လူငယ္၊ လူရြယ္အမ်ားစုသည္ ပန္းတုိင္ေပ်ာက္ဆုံးေနသည့္ ခရီးသြားပမာ ဘယ္ဆီကို ေလွ်ာက္ လွမ္း၍ ဘယ္လမ္းကို လိုက္ၾကမယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မေရမရာ မေသမခ်ာ ျဖစ္ေနၾကဆဲပါ။

အေၾကာင္းကိုရွာၾကည့္တဲ့အခါ လူငယ္လူရြယ္အမ်ားစုသည္ ဘ၀တစ္ခုအတြက္ စဥ္းစားေ၀ဖန္ႏိုင္တဲ့ ပညာေရး အသိၪာဏ္မ်ား နည္းပါးေနေသးျခင္း၊ ခံယူခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးေနျခင္း၊ တုိင္းျပည္မွာ က်င့္သုံးေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ့ အႏွစ္သာရကို နားမလည္ႏိုင္ၾကေသးျခင္းစေသာ အေၾကာင္းမ်ားဟာ အဓိကအေၾကာင္း ရင္းမ်ားျဖစ္ေနတယ္။ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ လူငယ္မ်ားပီပီ အေပ်ာ္မက္ျခင္း၊ အေဖၚမက္ျခင္း၊ ေခတ္ေပၚပစၥည္း မ်ားကို အားက်လြယ္ျခင္း၊ အတုယူ၍ မွားယြင္းစြာသုံးစြဲျခင္းစတဲ့ ေဘာင္စည္းမ်ားကို မေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေအာင္ပဲ ရွိေနၾကျခင္းပါ။ စနစ္တစ္ခုရဲ့ အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ သေဘာတရားပဲလုိ႔ ဆိုရေလ မလားမသိ။

ဒီလိုအေျခအေနမ်ားရွိေနတာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ တိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ေဖၚေဆာင္ရာ၌ မီဒီယာမ်ားရဲ့အခန္းက႑သည္ မည္မွ်အေရးႀကီးေၾကာင္း သိသာထင္းရွားလွတယ္။ ထိုေၾကာင့္ မီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ လူငယ္မ်ားရဲ့စိတ္ဓာတ္ ျမွင့္တင္္္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေပးၾကရန္ျဖစ္တယ္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ ေပးၾက၀ယ္ ဦးစြာပထမ စဥ္းစားေပးသင့္တာက တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူမျဖစ္လွတဲ့ TV ပရုိဂရမ္ အစီအစဥ္မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ႏုိင္သမွ် ျဖတ္ေတာက္၊ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး၊ ထိုအစီ အစဥ္မ်ား၏ေနရာမွာ ပညာေရးေဆြးေႏြးခန္း အစီအစဥ္မ်ားကို ပိုမို ထုတ္လြင့္ေပးရမွာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသက္သက္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား၊ ေမာ္ဒယ္အလွၿပဳိင္ပြဲမ်ား၊ ဆိုကေရးတီး ၿပဳိင္ပြဲမ်ား၊ အျခားအျခားေသာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ထုတ္လႊင့္ ေပးရမွာျဖစ္တယ္။ ထိုအစီ အစဥ္မ်ားအစား ပညာေရးဆိုင္ရာ အစီအစဥ္မ်ားကို ထုတ္လႊင့္ေပးသင့္ျခင္းပါ။

တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလုပ္ငန္းမ်ား၌ အေရးႀကီးလွေသာ ပညာေရးဆိုင္ရာ အစီအစဥ္မ်ားသည္ အသြင္ကူး ေျပာင္းဆဲ ကာလမ်ား၌ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေနတဲ့ အစီအစဥ္မ်ားျဖစ္တယ္္။ ထိုအစီအစဥ္မ်ားမွာ - ပညာေရး ဆုိင္ရာ အစီအစဥ္မ်ား၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အစီအစဥ္မ်ား၊ လူငယ္မ်ားသိသင့္ သိထိုက္တဲ့ ျပစ္မွုဆိုင္ရာ ဥပေဒ မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ လူငယ္မ်ားရဲ့အခန္းက႑တို႔ျဖစ္တယ္္။ ဥပမာ၊ ပညာေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးခန္းမ်ား၊ က်မ္းမာေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးခန္းမ်ား၊ ႏို္င္ငံေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးခန္းမ်ား၊ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လူငယ္မ်ားပါ၀င္ႏိုင္ေသာ လူငယ္ေဆြးေႏြးခန္းမ်ား၊ လူ႔အခြင့္ေရးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးခန္းမ်ား၊ လူငယ္မ်ားအတြက္ အားက်အတုယူႏိုင္ရန္ အဂၤလိပ္စာ၊ အဂၤလိပ္စကားျဖင့္ ၿပဳိင္ပြဲ၀င္ႏိုင္ေသာ စကားရည္လုပြဲမ်ား၊ က်ဘမ္းစကား ေျပာၿပိဳင္ပြဲမ်ား၊ ပညာေရးဆိုင္ရာ ဆီမီနာမ်ားစတဲ့ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၌ မ်ားစြာအေထာက္ အကူျပဳႏုိင္တဲ့ TV (ပရုိဂရမ္) အစီအစဥ္မ်ားကို အဓိကထား၍ ထုတ္လႊင့္ေပးႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ တိုက္တြန္း ေပးရမွာျဖစ္တယ္။

ဘာသာစကားတစ္ခုကုိ ေလ့လာသင္ၾကားရာမွာ ၾကားပါမ်ားေတာ့ယဥ္၊ ယဥ္ပါမ်ားေတာ့ အတုယူ၊ (ေကာင္းတာေတြကို) အတုယူေတာ့ ဘ၀ေတြတိုးတက္၊ တိုးတက္တဲ့ဘ၀ေတြႏွင့္ တိုင္းျပည္ႀကီးကို အတူေပါင္း စည္းၿပီး ထူေထာင္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဆိုတာ မလြဲမေသြ ျဖစ္လာႏိုင္မွာပါ။ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ား ကိုယ့္တိုင္းျပည္၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးႏွင့္ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွုကို ျမတ္ႏိုးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ျမတ္ႏိုးႏိုင္စရာ အေၾကာင္းေတြရွိထားမွ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာမ်ဳိးပါ။ ပညာေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ့ လူငယ္မ်ားရဲ့အနာဂတ္ဟာ တိုး တက္တဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ့ အနာဂတ္လို႔ဆိုရမွာပါ။ တိုင္းျပည္ႀကီးကို ဂုဏ္တက္ေစဖို႔၊ ျပည္သူေတြ ေသြးစည္း၊ ညီညြတ္ၾကဖို႔ပါ။ ေလာကသဘာ၀ကို စံထားေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရား ေတြရွိမွ ေကာင္းမြန္တဲ့ အက်ဳိးတရားေတြဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မွာပါ။  

ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ က်င့္သုံးေနတဲ့စနစ္၊ ထိုစနစ္မွာ ျပည္သူျပည္သားေတြ ပါ၀င္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္း၊ တုိင္းျပည္ႀကီး တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ တိုးတက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္သူျပည္သားေတြ ေစာင့္ထိန္း လိုက္နာရမဲ့ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ၊ မူႏွင့္လူ၊ စည္းႏွင့္ေဘာင္၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္၊ ျပဳသင့္တာႏွင့္ မျပဳသင့္တာ၊ တာ၀န္ႏွင့္၀တၱရား၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိး၊ အခ်ဳိးတက် ျဖစ္လာႏိုင္ေစရန္ မီဒီယာမ်ားရဲ့ အခန္းက႑ဟာ အလြန္ အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ဆိုတာ လူတိုင္းနီးနီး သိထားၿပီးျဖစ္မွာပါ။ တိုင္းျပည္ကို တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ တိုးတက္ ေအာင္ အစိုးရႏွင့္ျပည္သူ အတူပူးေပါင္း၍ ေဆာက္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ မီဒီယာမ်ား၏ အခန္းက႑ႏွင့္ မီဒီယာမ်ား၏ တာ၀န္ကို ပီျပင္စြာ ေစတနာႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကဖို႔ပါ။

တိုင္းျပည္မွ ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားသို႔ ေပးပုိ႔လိုေသာ မက္ေဆ့ခ်္ (Message)လို႔ေခၚတဲ့ သတင္း စကားမ်ားကို မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ ၿမိဳ႔ျပမွသည္ ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားဆီသို႔ အေရာက္ျဖန္႔ႏိုင္ရန္ မီဒီယာ မ်ား၏ စြမ္းအားျဖင့္ ႏုိင္ငံတာ၀န္မ်ားကို ပူးေပါင္းေဆာက္ရြက္ေပးရမည့္ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးပါ။

ထိုသုိ႔ျဖန္႔ခ်ည္​ထုတ္လႊင့္ရာမွာလည္း ယဥ္ေက်းမွုက႑၊ ေ၀ဖန္ေရးက႑၊ ဘာသာေရးက႑၊ မူ၀ါဒ ေရးရာဆိုင္ရာက႑စတဲ့ ထိုက႑အသီးသီးအတြက္ ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္မွုမ်ဳိးဆိုတာ မလြဲမေသြ ရွိသင့္ ျခင္းပါ။ ဂုဏ္ႏွင့္သိကၡာ၊ တာ၀န္ႏွင့္၀တၱရား၊ ျဖစ္ခ်င္တာႏွင့္ျဖစ္သင့္တာ၊ သူ႔အျမင္ ကုိယ့္အျမင္၊ ပါ၀င္မွုႏွင့္ ပတ္သက္မွု၊ မိသားစုတာ၀န္ႏွင့္ တိုင္းျပည္တာ၀န္၊ ျပည့္သူဆႏၵႏွင့္ တိုင္းျပည္ဆႏၵ၊ သူ႔စည္း ကုိယ့္စည္း၊ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကိုေလးစားလုိက္နာမွုစတဲ့ ဒါေတြအားလုံးကို ကြဲျပား ျခားနားေအာင္ မီဒီယာမ်ားက ဆက္တိုက္ဆိုသလို ထုတ္လႊင့္ေပးေနၾကရမွာပါ။

အမ်ဳိးသားေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမွု၊ ဘာသာတရားႏွင့္ ဘာသာယဥ္ေက်းမွု စတဲ့ ဒီအခ်က္ေတြကို ျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြ ကြဲျပားျခာနားစြာ သိျမင္ႏိုင္ေစရန္ မၾကာခဏဆိုသလို အထူးအစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္၍ ထုတ္လႊင့္ေပးသင့္ျခင္းပါ။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွုႏွင့္ မသင့္ေလွ်ာ္တဲ့ မေပါ့တေပၚ၊ မလုံ႕တလုံ ၀တ္စားဆင္ယင္မုွ မ်ဳိးကို (အခုေခတ္အေခၚ Free Style ကုိ) အထူးဦးစားေပး၍ TV ပရုိဂရမ္မ်ားမွ လြင့္ထုတ္ေနမည့္အစား ျပည္သူေတြကို အက္သစ္ (က္စ္) (Ethics) လုိ႔ေခၚတဲ့ ျပည္သူနီတိ အသိတရားမ်ား ရွိလာႏိုင္ဖို႔၊ (ရွက္သင့္၊ ေၾကာက္သင့္ေသာ ေနရာမ်ား၌) ဟိရီ ၾသတၱပၸလို႔ေခၚတဲ့ အရွက္တရား၊ အေၾကာက္တရား (ေလာကပါလ တရား)မ်ား ရွိလာႏိုင္ေစဖို႔ မီဒီယာမ်ားမွတဆင့္ တုိင္းျပည္ကို ကူညီေပးၾကဖို႔ပါ၊ ထိုကဲ့သို႔ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို အစိုးရႏွင့္ျပည္သူ အတူပူးေပါင္း၍ ျပဳလုပ္မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူးဆိုလွ်င္ ျပည္သူေတြေမွ်ာ္မွန္းေနတဲ့ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးဆိုတာ ဘယ္ေသာအခါမွ ျဖစ္လာႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။

လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္တို႔၊ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္တို႔၊ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္တို႔ဆိုတာ ဒီမိုကေရစနစ္ႏွင့္အတူ ေမြးဖြားလာတဲ့ ေမြးရာပါ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားပါ။ သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ဆိုတာ ျပည္သူအမ်ားစုရဲ့ဆႏၵႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရတဲ့ စနစ္မ်ဳိးျဖစ္လုိ႔ ဘယ္ႏိုင္ငံ၊ ဘယ္ ယဥ္ေက်းမွုမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ပုိင္ယဥ္ေက်းမွုကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လိုတဲ့ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ဆင္ဆာဆိုတာ ရွိေနရစၿမဲပါ။ ျပည္သူ႔ွဆႏၵမ်ားကို ထုတ္္ေဖၚရမွာ ဆင္ဆာရွိေနျခင္းမ်ဳိးအတြက္ ႏိုင္ငံေရးေရးရာ မူ၀ါဒမ်ား၌ အဟန္႔အတားမ်ား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ေသာ္လည္း ကိုယ့္ပုိင္ယဥ္ေက်းမွုကို ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ႏိုင္ဖို႔ ဆင္ဆာဆိုတာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေနျခင္းပါ။ ဥပမာ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား ရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ ကေလးငယ္မ်ား၊ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ တင္းေနဂ်ာ (ဆယ္ေက်ာ္ သက္)မ်ား ၾကည့္ရွုႏိုင္တဲ့ ပပ္ဘလစ္ တီဗီခ်န္နယ္ (Public TV Channal)လို ခ်န္နယ္မ်ဳိး၌ အတုယူ လြဲမွားေစႏိုင္ေစေသာ အစီအစဥ္မ်ားကို အထူးစိစစ္၍ ထုတ္လႊင့္ေပးေနရျခင္းမ်ဳိးပါ။ မီဒီယာလြတ္လပ္ ခြင့္ရွိ ေသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံလို ႏိုင္ငံမ်ားမွာပင္ ေမာ္ရယ္ အက္သစ္က္စ္ (Moral Ethics)အတြက္ ဆင္ဆာစနစ္ကို ဆက္လက္က်င္းသုံးေနရဆဲျဖစ္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံလို ဖြင့္ၿဖိဳးစႏိုင္ငံႏိုင္ငံမ်ဳိး၌ ေမာ္ရယ္ အက္သစ္က္စ္အတြက္ ဆင္ဆာစနစ္ကို ဆက္လက္က်င့္သုံးရျခင္းသည္ ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္အညီ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိေနျခင္းပါ။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံလို တိုးတက္ၿပီးေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၌ ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ပညာေရးဆိုင္ရာ (အဂၤလိပ္စာ၊ သခ်ၤာ၊ သိပၸံစသည့္ သင္ခန္းစာမ်ား) ပရိုဂရမ္မ်ားကို စနစ္တက် ထည့္သြင္းထုတ္လႊင့္ေပးေန၍ အာရွမွ ေျပာင္းေရႊ႔လာေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား သည္ပင္ ေက်ာင္းမေနရေသးမီ အရြယ္ကစ၍ အဂၤလိပ္ စကားမ်ား ေျပာတတ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရွိရျခင္းျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္၌ ထုတ္လြင့္ျပသေနေသာ TV ပရုိဂရမ္မ်ား၌ ယခုအခ်ိန္အထိ ကေလးငယ္မ်ား၊ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ားအတြက္ ၾကည့္ရွုႏိုင္ရန္ ဘာ TV ပရုိဂရမ္မွ မယ္မယ္ရရ မရွိေသးသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေနရဆဲပါ။ လူငယ္မ်ား အတုခိုးမွားေစႏိုင္ေသာ ပရုိဂရမ္မ်ားကို ထုတ္လြင့္ေပးေနျခင္းမ်ဳိးသည္ ေခတ္ကို ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္၍ ထုတ္လႊင့္ျပသတာမ်ဳိး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အမွန္မွာမူ လူငယ္မ်ားအား စိတ္ရုိင္းမ်ားျဖစ္ပြားေအာင္ ႏုိးဆြေပးေနျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ ၿပီး၊ လူငယ္မ်ား၏စာရိတၱမ႑ဳိင္ႏွင့္ ယုံၾကည္မွုပန္းတိုင္မ်ားကို စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးေပးေနသလို ျဖစ္ေနျခင္းပါ။ အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမွု၊ ဘာသာယဥ္ေက်းမွုအတြက္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရာက္ႏိုင္ရန္ လူတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိေန ျခင္းပါ။   

တိုင္းျပည္တြင္းရွိ ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ား၏ အသိတရားမ်ား တိုးပြားလာႏိုင္ေစရန္ မီဒီယာကို စနစ္တက် အသုံးျပဳရန္ လုိအပ္ေနဆဲျဖစ္တယ္။ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ားသည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွု (ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွုဆိုရာ၌ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္ စေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမွုမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္) ကို အေျချပဳေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို အထူးပုံေဖၚ၍ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ားကို ရုိက္ကူးတင္ဆက္ ေပးၾကမည္ဆိုလွ်င္ ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားေၾကာင့္ ကိုးရီးယားယဥ္ေက်းမွုသည္ ျမန္မာ လူငယ္တို႔အေပၚ၌ အက်ဳိးသက္ေရာက္မွုမ်ားရွိလာႏိုင္သလို၊ ျမန္မာရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား၊ ဗီဒီယုိဇာတ္လမ္း တြဲမ်ားသည္လည္း ျမန္မာ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ားအေပၚ၌ စစ္မွန္ေသာ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွု အေမြအႏွစ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ မလြဲမေသြ အက်ဳိးသက္ေရာက္မွုမ်ား ရွိလာႏိုင္ျခင္းပါ။

အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ လူငယ္မ်ားဟာ ပညာေရး၌ စိတ္မ၀င္းစားႏိုင္ၾကပဲ လူငယ္တို႔ရဲ့သဘာ၀အတိုင္း အေပ်ာ္ အပါး မက္ေမာလြန္းျခင္း၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းကို တြယ္တာလြန္းျခင္း၊ ေခတ္ေပၚအ၀တ္အစားမ်ားကို အားက်အတုယူျခင္းစတဲ့ မလိုအပ္သည့္အရာမ်ား၌ အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေနၾကျခင္းျဖစ္၍ လူငယ္ႏွင့္ အေပ်ာ္ အပါး၊ လူငယ္ႏွင့္အရက္ေသစာ၊ လူငယ္ႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးဆိုတာ လူငယ္တို႔ရဲ့ဘ၀ကို ပ်က္စီးေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားမ်ားလို႔ ဆိုရမွာပါ။ အရြယ္မေရာက္ပဲ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း၊ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ အရက္ ေသာက္ျခင္းမ်ဳိးသည္ အညႊန္႔လူေနတဲ့ လူငယ္၊ လူရြယ္ေတြရဲ့ဘ၀ကို ရိုက္ခ်ိဳးပစ္ေနျခင္းပါ။ ဘ၀ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ရွင္သန္ႏုိင္တယ္ဆိုေပမဲ့လို႔ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ဘ၀ကို စနစ္တက် မတည္ေဆာက္ႏိုင္ဘူး ဆိုလွ်င္ ခါးက်ဳိးတဲ့ေမြ၊ ေျခက်ဳိးတဲ့ျမင္း၊ အေတာင္က်ဳိးတဲ့ငွက္မ်ားလို  ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘ၀မ်ဳိးဆိုတာ ဘယ္ေသာ အခါမွ ရွိလာႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။   

̏ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန ေသခဲ˝ဆိုတဲ့ အဆိုဟာ အမူးသမားတို႔ ယုံၾကည္ထားတဲ့ သီအိုရီတစ္ခုပါ။ ဘ၀ဆိုတာ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေနရျခင္းထက္ အျပစ္ကင္းစြာ ေနရျခင္းမ်ဳိးက သာလြန္ေကာင္းမြန္ျခင္းပါ။ အေပ်ာ္အပါးမ်ားေၾကာင့္ ေငြးေၾကးဓနတြ မလိုအပ္ပဲ ကုန္းခမ္းသြားျခင္းမ်ဳိးထက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဘ၀တစ္ခုအတြက္ လူ႔သိကၡာ၊ လူ႔တန္ဖိုး ေတြ ျမွင့္တက္ေစႏိုင္ဖို႔ ပညာေရးအတြက္ ေငြးေၾကးဓနမ်ားကို သုံးစြဲေပးျခင္းက အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းလာႏိုင္ျခင္းပါ။ ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ဳိးႏွင့္ တဒဂၤေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ဳိးကို လူငယ္မ်ား ခြဲျခားနားလည္ႏိုင္ ၾကဖို႔ပါ။

အရြယ္မေရာက္ေသးေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား ကြမ္းစားျခင္း၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း၊ အရက္ ေသာက္ျခင္း၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး သုံးစြဲျခင္းမ်ားကို တားျမစ္ႏိုင္ရန္ တင္းက်ပ္ေသာ ဥပေဒမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္မွ ထုတ္ျပန္ထားသင့္ျခင္းပါ။ တကယ္ဆိုလွ်င္ အရက္ေရာင္းသူ၊ မူးယဇ္ေဆး၀ါး ေရာင္းသူမ်ားကိုသာ ဥပေဒအရ အေရးယူျခင္း ျပဳတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ေရာင္းသူ၊ ၀ယ္သူႏွစ္ဦးစလုံးကို ထုိက္တန္ေသာအျပစ္ဒဏ္မ်ား (ေငြဒဏ္၊ သို႔မဟုတ္ ေထာင္ဒဏ္မ်ား) ျဖင့္ အျပစ္ေပးသင့္ျခင္းပါ။

ဘ၀ဆိုတာ ရွင္သန္ဖို႔ လုိအပ္သလို အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ဘ၀မ်ဳိးႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနႏိုင္ဖို႔ဆိုတာကလည္း လူတိုင္းအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့အရာပါ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘ၀မ်ဳိးဆိုတာ တန္ဖိုးညီတဲ့ဘ၀မ်ဳိးႏွင့္ ေနတတ္ဖို႔ပါ။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ႏုိင္ၾကပါေစ

Comments